Eindverslag 2024

Wat een fantastische rot-berg!

We zijn weer thuis en dus maken we een afsluitende blog. Het was een bijzondere week en het is werkelijk een uitdaging om het beknopt en leesbaar in een verhaal te krijgen. De koersdag alleen al was voor zowel Stefan als voor Anoek dusdanig hectisch, spannend en fantastisch tegelijk, dat we alleen over die dag al een boek zouden kunnen schrijven. Kortom, dit wordt een lang blog maar in onze ogen wel lezen waard 😊.

De week zelf

We gingen dit jaar al op vrijdag weg. Dat betekent dat we 9 dagen naar de Alpe konden. Aangekomen in het hotel vroegen we of er een kamer beschikbaar was die iets groter was dan onze vaste kamer. Die was er, we kregen een kamer aan de voorkant met een woonkamer en keukentje. Het uitzicht was fantastisch. Vanaf of balkon keken we rechtstreeks op de berg en konden een aantal duidelijke herkennigspunten bekijken. Bocht 16, bocht 7, Huez en Alpe d’Huez waren ’s morgens de eerste dingen die we zagen als we de gordijnen open deden.

Één van de redenen dat we dit jaar eerder wilden gaan, was omdat we heel graag de aankomst van team Logistiek wilden zien. Zoals jullie wellicht weten is de organisatie van de Alpe volledig zelfvoorzienend (en alles 100% gesponsord). Dat betekent dat er ruim 30 vrachtwagens uit Nederland komen die alle spullen bij zich hebben om de ruim 12.000 mensen te herbergen. Dus op gebied van eten, veiligheid, gezondheid, event-benodigdheden als tenten, muntenmachines etc. Je kan het zo gek niet opnoemen.

Al deze vrachtwagens verzamelen vlak voor Bourg d’Oisans en rijden in colonne de berg op. Dat leek ons indrukwekkend en dat was het ook. Onder luid applaus en getoeter kwam de stoet voorbij.

Vervolgens denk je met 9 dagen “alle tijd van de wereld” te hebben, en dat valt toch ieder jaar weer tegen. We moeten namelijk echt wel een aantal dingen doen voorafgaand aan de koersdag. Dat is allemaal niet veel werk, maar omdat het één boven op de berg is en het ander in het dal, is het wel een tijdrovende klus.

Denk dan aan het kopen van de kaarsen voor op de berg, die tijdens de eerste klim in het donker het gevoel altijd speciaal maken. Denk aan het afgeven van het spandoek. Denk aan het verven van aanmoedigingen op de  weg. Denk aan het bezoeken van de Franse markt, waar we met mensen hadden afgesproken die onze medailles hadden besteld (waarover later meer). En denk aan de laatste trainingen om de spieren op de juiste spanning te krijgen.

Dan is er ook op zondag, maandag en woensdag avond nog een avondprogramma. Daar hóéf je niet heen, maar dat is wel echt onderdeel van het AD6-gevoel. Dáár hoor en zie je waar je het voor doet. De patiënten die onder behandeling zijn, de onderzoekers die successen kunnen boeken door AD6-geld etc. Die avonden moet je niet willen missen. Er is altijd ergens een moment op de koersdag dat het je even door een aantal bochten heen helpt. Én het laat je zien dat de noodzaak nog altijd aanwezig is. De uitdrukking die is blijven hangen is dat we “allemaal bezig zijn om onze kleinkinderen later te kunnen laten zeggen dat kanker een ziekte is waar je vroeger aan dood ging.”

Een van de mooie successen die Alexander Brandenburg van het KWF liet zien is het apparaat wat MRI gerichte bestraling mogelijk maakt. Dat was echt zonder AD6-geld niet mogelijk geweest. Wanneer een tumor bestraald wordt, werd er vroeger altijd een gebied bestraald waar de tumor zich ongeveer zou moeten bevinden. Om zeker te weten dat de tumor geraakt zou worden, werd dat bestralingsgebied natuurlijk een beetje ruim gekozen. Daardoor werd ook veel gezond weefsel kapot bestraald en daarnaast wist je nooit zeker of je de tumor helemaal te pakken had. Je kan je voorstellen dat de exacte plek van een tumor in bijvoorbeeld de borstkas anders is als iemand staat of als iemand ligt. Met de MRI gerichte bestraling is het mogelijk om tijdens de bestraling via een monitor de tumor in beeld te houden en zo tijdens de bestraling exact te kunnen richten op de juiste plek. Hierdoor zijn betere resultaten te halen en, niet onbelangrijk, is er minder nevenschade. Daardoor herstelt de patiënt sneller en beter. Enfin, hogere winstkansen dus. Indrukwekkend verhaal.

Samenwerking met SBS6

Vorig jaar was SBS/Talpa voor het eerst betrokken bij de Alpe. Na het event bleken de mensen zo enthousiast te zijn dat ze John de Mol ook enthousiast hebben gekregen. Hij wilde dit jaar groter en meer betrokken zijn. Dat hebben we gezien. Dit jaar waren er een aantal BN-ers die meefietsen en, anders dan voorheen, waren zij allemaal gekoppeld aan een buddy. Die buddy (dus een andere deelnemer) kreeg de ruimte om zijn / haar verhaal te doen en de BN-er werd dus betrokken tijdens de trainingen, het fundraisen en de media aandacht erom heen. Dat heeft goed gewerkt en hele mooie filmpjes opgeleverd. Alle filmpjes zijn max 2 minuten lang maar geven wel goed aan waar “het om gaat”. De filmpjes zijn hier te vinden, mocht je het leuk vinden om die terug te kijken. De betrokkenheid van de BN-ers was dit jaar echt persoonlijk en oprecht. Een serieus goede insteek vanuit Talpa.

Dé koersdag

Dan dé dag. De dag waarop we er vroeg uit gaan want de start is a om 4h30. Dus wekker gezet om 3h15, ontbeten om 3h40 en dan naar de start. We stonden beiden in het eerste startvak vanwege de sportieve ambitie van vandaag. Het doel voor Anoek was 4 x omhoog lopen en Stefan 6 x fietsen. Ondanks dat de saamhorigheid én het fundraisen het allerbelangrijkste van de week is, kunnen we toch niet ontkennen dat op deze dag de sportieve doelstellingen ook belangrijk zijn. Niets is belangrijker dan het opgehaalde geld, maar (alleen op donderdag) zit die sportieve doelstelling daar heel vlak achter 😊.

De weersvoorspelling van de lokaal aanwezige Marco Verhoef was goed. ’s Ochtends wellicht wat warm met 27g, ’s middags iets koeler en misschien een licht buitje, maar niets noemenswaardig.

De afspraak was dat we vandaag allebei “met onszelf” bezig zouden zijn. Er was met 4 en 6 keer als doelstelling ook niet echt tijd om op elkaar te wachten. En die tijd, zo bleek later, hadden we hard nodig. Het werd een hectische dag waarbij onze “alpe-ervaring” echt geholpen heeft om de doelstellingen te halen. Over iedere beklimming zouden we een blog kunnen schrijven. Dat zouden er 10 worden, gaan we dus niet doen 😊

De eerste klim begint altijd in het donker, dat is mega indrukwekkend met alle kaarsen die de sfeer geven. In een filmpje vonden we een schitterend drone-beeld wat vrij goed weergeeft hoe dat eruit ziet. Dit is bocht 7.

Anoek heeft als enige van alle deelnemers 4 keer omhoog gerend, Dat is ruim 56km en daarmee mag ze zichzelf (en dat doet ze ook graag 😊) ultra-loopster noemen. Dat ging niet zonder slag of stoot. De weersvoorspelling van meneer Verhoef bleek niet zo accuraat. Het lichte buitje wat niet zoveel zou voorstellen, bleek compleet noodweer met ruim 1,5 uur keiharde regen en een temperatuur-drop van 15graden. Binnen 10 minuten zakte de temperatuur van 27 naar 12 graden en zorgden de regen en onweer echt voor hectiek. Afdalen werd afgeraden en de EHBO had zijn handen vol. Anoek is twee keer door het medische team de tent ingetrokken omdat zij onderkoelingsverschijnselen herkenden. Binnen werd Anoek onder de warmte lamp gezet en kreeg ze zoute bouillon te drinken. Ondanks die vertraging heeft zij de 4 x volgemaakt.

Sterker nog, ze heeft de tijd genomen om bij iedere beklimming een praatje te maken met mensen, een arm om mensen heen te slaan, mensen hun verhaal te horen of te stoppen voor Maarten Peters die in de stromende regen voor een lege bocht zijn liedjes stond te zingen.

Als die regen ben je vergeten als je voor de laatste keer, inmiddels weer in de 25 graden, over de finish komt. Die euforie is moeilijk te beschrijven. Wel te herkennen op een foto 😊.

Stefan heeft ook zijn doel gehaald. Ook dat ging niet zo maar. In zijn 3e beklimming voelde hij 4km voor het einde dat zijn achterband lek was. Niet meteen helemaal leeg maar een klassieke afloper. Dus gewicht naar voren, cadans omhoog en gas geven. Boven bij de auto vervangen we de band wel, maar eerst omhoog. Zo gezegd zo gedaan.

De vierde beklimming is altijd de zwaarste. Dat zat de hele dag al in zijn hoofd en dat was ook zo. Of was dat zo omdat hij dat in zijn hoofd had….. Anyway.

De eerder genoemde regenbui begon toen Stefan de afdeling begon na de vierde klim. Daardoor werd de afdeling al een beproeving op zich. Tijdens die afdeling klapte zijn achterband. Dus in de z**kregen band eraf, nieuwe band erin en door. Althans, dat zou je denken, maar omdat alles zo nat (en dus glad) was, kreeg hij zijn buitenband niet meer om de velg. Nu is het een mooie anekdote, maar op dat moment stond hij heel droopy met zijn kapotte wiel in de hand om zich heen te kijken. De letterlijke gedachte was: verdomme, alles goed gedaan, goed voorbereid, goed in shape, goed op schema en dan gaat het niet lukken door die kl*te regen omdat ik mijn band niet terug krijg. En…… ik mag er niet van balen, want het event gaat uiteindelijk niet over de sportprestatie. Fuck!

Maar toen was hij daar. De motard die langskwam. Stefan hield hem aan en vroeg of hij (met zijn stroeve leren handschoenen) de buitenband terug kon duwen. En yes, dat lukte. Toen snel de band opgepompt en door gereden. Omdat dit al de tweede lekke band was, is hij in bocht 16 langs de fietsenmaker geweest. Bike Totaal is een grote partner van het event en heeft op 4 plekken op de berg fietsenmakers staan. Wat je aan hun betaalt, gaat direct naar de Alpe. Win win dus.

Deze man keek het wiel na en kon ook niets vinden. Uit voorzorg het velglint vervangen en weer door. Daarna niet meer lek gereden,  dus waarschijnlijk was dat lint inderdaad de boosdoener. Beklimming 5 en 6 gingen daarna heerlijk. Na de 5e klim begon Stefan aan de afdaling met een euforisch gevoel. Want als je naar beneden gaat, moet je weer omhoog en dus wist hij dat de 6 x keer goed kwam.

Nog even over die motards. Dit jaar waren er 110 mee naar de Alpe om iedereen op de weg veilig te houden. Maar naast de verkeersveiligheid kijken deze mannen en vrouwen ook echt naar de gezondheid van de deelnemers. Tijdens en na de koude regenbui reden zijn naast de deelnemers en maakten een praatje. Niet omdat ze geïnteresseerd waren in het antwoord op hun vragen (natuurlijk ook wel 😊) maar meer om te kijken of iedereen nog wel oke was. Ze keken je in de ogen, ze stelden vragen en schatten in of je “er nog een beetje bij bent”. Ze hebben een aantal mensen van de weg gehaald die er slechter aan toe waren dan ze zelf dachten. Deze motards verdienen echt heel veel dank en respect voor hun hulp.

Medailles

Zoals eerder vermeld verkochten wij medailles om geld op de halen. Onze initiële bestelling was 400 stuks en die waren we sneller dan gedacht kwijt. Daarna hebben we dus nog 100 stuks bijbesteld. Ook die gingen hard. Omdat we in Frankrijk niet zonder wilden zitten, hebben we er nog 100 bij besteld. De ervaring leert namelijk dat in Frankrijk mensen in de euforie van de dag ook nog medailles bestellen. Nou, dat hebben we even verkeerd ingeschat.

Die tweede bestelling van 100 hadden we al verkocht voordat we naar Frankrijk gingen. Op de Franse markt hebben we een “afhaal moment” geregeld en zo veel medailles uitgegeven. Echter liepen daar ook veel mensen die nog niet besteld hadden, maar er wel één wilde. We zijn toen een lijst voor een laatste bijbestelling gaan maken. Die teller staat inmiddels op 225 stuks. Na donderdag stond onze mailbox niet meer stil. Dat betekent al met al dat we dit jaar 825 medailles verkocht hebben. De opbrengst daarvan ligt ongeveer op 4.200 euro. Geweldig toch! Helemaal leuk was om te zien dat Johnny de Mol live op TV onze medaille aan zijn buddy overhandigde 😊.

Het bijzondere van die medaille is dat het voor iedereen een andere betekenis en gewicht heeft. Voor de een is het “gewoon een medaille”, voor de ander een blijvende herinnering aan een event of een behandeltraject. Maar voor sommigen is het ook echt een symbool van afsluiting. Soms van een behandeling, maar soms ook van het leven. We hebben verhalen (incl foto’s) gekregen waarbij mensen onze medaille op de kist van een overleden familielid hebben gelegd. Ook mensen die de medaille om de urn hebben gedan toen zij iemands as gingen uitstrooien op de berg. Kortom, voor veel mensen heeft onze medaille echt heel veel emotionele waarde. Dat speciale gevoel is echt niet uit te leggen.

Natuurlijk zijn we al druk bezig met de medaille voor volgend jaar. De afweging over het aantal in te kopen medailles kan weer beginnen.

Opbrengst

Aan het einde van de dag is er altijd een moment van het eindbedrag. Nou ja, het voorlopige eindbedrag. Het formele jaar van AD6 loopt tot en met September. Er zijn natuurlijk nog mensen die facturen moeten betalen of nog toegezegde donaties moeten chasen.

Het voorlopige eindbedrag was met 18mio ruim 1mio hoger dan vorig jaar. Ge-wel-dig!!!

En zoals gezegd, hier gaat nog wel wat bij komen.

Het streefbedrag van Team #stefanenanoek stond dit jaar op 17.900 euro. Met dat bedrag zouden we in 5 edities 100.000 euro opgehaald hebben.

We zijn echt heel erg blij en trots dat we daar ruim overheen zijn gegaan. Onder andere met jullie donaties en bijdragen. Dank je wel daarvoor.

Ook de extra euro’s uit de medaille actie dragen bij aan deze overscore.

We gaan ongeveer uitkomen op 24.850 euro!!!

Geweldig toch?

Het was weer geweldig om hieraan te mogen bijdragen. Eerder noemden wij de koersweek wel eens ons “jaarlijkse lesje nederigheid”. Waarmee we willen aangeven dat we in zo’n week weer even leren wat de belangrijke dingen in het leven zijn en wat de bijzaken zijn. Natuurlijk gaan ook wij weer over tot de orde van de dag, maar laten we het dan “onze kalibratie-week” noemen. Even weer alles in perspectief zien. Daarmee willen we niet te zweverig worden en vergeten ook niet dat we “gewoon weer aan de slag gaan”. Maar toch, we kunnen niet ontkennen dat we het geweldig vinden dat we al een aantal jaren bij dit geweldige event mogen horen.

Duidelijk is dat dit zonder onze sponsoren, donateurs en/of partners niet zou kunnen. We zeggen het vaak, naar waarheid, dat we ongelooflijk trots zijn op de logo’s die we al sinds jaar en dag de berg op mogen fietsen en lopen. Daar willen we iedereen echt hartelijk voor bedanken. We hopen natuurlijk volgend jaar weer een beroep op jullie maatschappelijke betrokkenheid te mogen doen. Wij zijn in ieder geval al weer druk bezig met de plannen en doelen voor de 2025 editie.

Nogmaals bedankt en hopelijk tot volgend jaar!!!

Feitjes

Oh trouwens, nog één ding. Even leuk om een aantal leuke feitjes te delen van het event.

  • Aan de koersdag deden 453 mensen mee
  • 500.000 mensen keken mee via social media
  • Best bekeken post op Facebook was de start, met 27.000 viewers
  • Om 4h30 keken er live 4.000 mensen mee (was 200 in 2023)
  • Gedurende het jaar werken er 350 vrijwilligers bij AD6
  • Tijdens de koersweek zijn dat er meer en zij hebben 786 extra vrijwilligerstaken gedaan
  • Alleen op woensdag al zijn er 426 taken door vrijwilligers opgepakt
  • Er is 400 uur bardienst gedraaid
  • Donderdag stond de eerste fietser om 3h15 met een lekke band (idd dat is vóór de start)
  • 1 van de monteurs van Bike Totaal heeft zijn eigen cassette op de fiets van een deelnemer gemonteerd
  • Er zijn 509 reparaties uitgevoerd door Bike Totaal
  • Bike Totaal heeft 20% van de fietsers “in de werkplaats” gekregen op donderdag
  • Er is 4,7 terabyte aan informatie verwerkt
  • Tussen start en finish is een 4km wifi-straalverbinding gerealiseerd
  • Op berg hangen 50 switches en 48 accesspoints verdeeld over Start, Finish, bocht 7, bocht 16 en het Palais des Sports
  • Kijkcijfers SBS gemiddeld 126.000 kijkers (vorig jaar 77.000). Aantal unieke kijkers was 810.000. Dit is exclusief de 5 regionale zenders.