Eindverslag 2019
AD6 went nooit, wederom indrukwekkend
Wát een gewéldige week. Als je vooraf zou kunnen uittekenen hoe de week eruit zou moeten zien, dan teken je hetgeen we deze week hebben gekregen. Maandag, dinsdag en woensdag was het schitterend weer. Zonnig en warm, denk aan 28 – 32 graden en blauwe lucht. Op donderdag, de koersdag, was het droog, afwisselend bewolkt en tussen de 15 en 20 graden. Perfect sportweer.
We kwamen op zondag avond aan in Bourg d’Oisans. Maandagochtend vroeg Anoek d’r fiets opgehaald en vertrokken voor een testrit. Zoals eerder gemeld heeft Anoek slechts een aantal weken geleden besloten de berg niet op te rennen maar op te gaan fietsen. Echter, veel meer hoogtemeters dan de Lekbrug bij Vianen heeft ze niet gemaakt in de voorbereiding.
Dus op maandag erop uit om iets van ervaring op te gaan doen. De Col d’Ornon. Een relatief rustige “loper” van 11km lang en met gemiddeld 7% toch pittig genoeg om te merken wat het is dat je geen druk van je benen af kan halen. Het begin was even zwaar en Anoek moest er even inkomen. Dat duurde 3 bochten en toen begon ze er lol in te krijgen
De Col d’Ornon gaf voldoende vertrouwen om op dinsdag de plannen te wijzigen. Anoek zou in eerste instantie een rustig duurloopje doen en genieten van de omgeving. Het aangepaste schema werd dat Anoek eerst een uurtje is gaan hardlopen terwijl Stefan naar Bocht 7 is gefietst op de Alpe, zoals we de Alpe d’Huez kortweg noemen. Na de afdaling stond Anoek klaar met haar fiets om samen naar Bocht 16 te klimmen op de Alpe. Hiermee deed zij wederom een nieuwe ervaring op, namelijk een ruime kilometer van >10% en daarna een stuk van >8%. En ook toen werden er weer plannen gewijzigd, flexibel als we zijn 😊. Het idee om de koersdag anders aan te pakken begon te kriebelen. Daar waar het idee vooraf was dat Anoek één keer de Alpe zou beklimmen en daar de hele dag voor zou uittrekken (op basis van de onwetendheid vooraf hoe het haar zou vergaan) ontstond nu het idee om er 2 beklimmingen van te maken. Nog maar eens een nachtje over slapen en morgen kijken hoe de kilometers van vandaag verwerkt worden.
Op woensdag hebben we een kijkje achter de schermen gekregen tijdens de sponsortour. Een ontspannen dag waar grote sponsoren, denk aan Cisco, YouWe, Albert Heijn, te zien krijgen wat er allemaal gedaan wordt door de AD6 organisatie om de koersdag goed en veilig te laten verlopen. Onderdeel van deze dag was dat we met de lift naar de sneeuw geweest (2700m) voor een ritje met de pistebully. Best impressive zo’n machine. Op deze dag was Johan van de Gronden (directeur KWF) er ook bij. Erg interessant om van zo’n man te horen wat er allemaal mogelijk wordt door de inmiddels ruim 175mio die het KWF via AD6 in de loop van de jaren heeft ontvangen
Ook leuk was dat we een tijd hebben zitten praten met een journalist van het Algemeen Dagblad en de volgende dag een deel van onze tekst terug zagen in haar stuk.
Conclusie met betrekking tot de benen op woensdagavond: Herstel is goed en dus gaat Anoek 2 keer omhoog.
Donderdagochtend vroeg eruit. Het strijdplan van de dag was duidelijk en voor Stefan tot in detail uitgeschreven. Wanneer wordt er gegeten? Wat wordt er gegeten? In welke bochten wordt er gestopt om te genieten van het event en op welk moment móét de bidon met sportvoeding wel/niet leeg zijn? Bij start van de derde beklimming van Stefan stond Anoek te wachten en zo zijn we samen gestart aan deze beklimming. Zoals gezegd, het weer hielp erg mee. Al was het ’s ochtends wel koud met 2 graden en daarmee werd het afdalen wel een serieuze beproeving. Echter, niet zeuren, voor het klimwerk was het perfect.
De eerste vier beklimmingen van Stefan namen ongeveer 1,5h per klim in beslag. Dat zorgde ervoor dat hij na de vierde klim wist dat hij de zes zou gaan halen. Vanaf dat moment heeft hij iets gas teruggenomen om zo maximaal te genieten van de sfeer van het event. Toegegeven, dat lukte de ene bocht beter dan de andere. Uiteindelijk blijft het een pittige klim. Wat heel grappig was dat er mensen langs de kant stonden die in de gaten hadden dat Stefan iedere keer met een ander shirt van een sponsor langs fietste.
Er werd een aantal keer teksten geroepen als “He Steef, welk shirt heb je straks aan?”. Echt bizar dat die mensen meer dan 12h langs de kant zitten en enthousiast blijven klappen en juichen (overigens is 12h zadelwerk ook wel een ding 😊)
Anoek moest na haar eerste klim wel even opwarmen. Haar laatste kilometer ging namelijk precies door een dichte koude mistwolk heen. Toen ze weer op temperatuur was heeft ze zich omgekleed en is zij begonnen aan de afdaling om daarna haar tweede beklimming te doen. Het afdalen had ze nog nooit gedaan, maar dat ging zonder problemen. Althans, als krampen in je handen nou het enige is 😊.
Tijdens het klimmen waren we wederom onder de indruk van de verhalen, de spandoeken en de mensen om ons heen. Natuurlijk wisten we dat nog van vorig jaar, maar toch verraste het weer.
De foto’s in combinaties met de jaartallen, de aangrijpende verhalen van mensen maar ook de positieve verhalen. Stefan fietste naast iemand die leukemie heeft en zelf 5 keer naar boven is gefietst. Geloof maar dat je dan als gezond persoon even niet durft te zeggen dat je pijn in je benen hebt.
Een leuke anekdote die Anoek meemaakte op de berg. Zij fietste iemand voorbij, een vrij forse kerel, die in een bocht gebukt naar adem stond te happen. Anoek roept heel vriendelijk, “gaat het een beetje?”, waarom de man recht gaat staan en zeg dat het goed gaat alleen een beetje pijn in z’n rug. Pas op dat moment herkent Anoek dat het Rene Froger is en zijn personal coach ernaast knikt dat het wel goed komt. Uiteindelijk komt Rene in 3h15 boven. Anoek in 1h59 😊.
Het event wordt altijd op alle regionale tv zenders uitgezonden en natuurlijk moest Anoek weer precies door het beeld rijden.
Uiteindelijk heeft Anoek 2 beklimmingen afgewerkt en Stefan heeft zijn doel van 6 beklimmingen gehaald. Wij, team #StefanenAnoek, zijn erg tevreden met deze sportieve uitslag. Echter, nóg belangrijker is hoe trots en blij we zijn met het bedrag dat we hebben mogen ophalen. Het totaal van al onze sponsoren bij elkaar komt uit op 15.100 euro. Dat is écht héél véél geld.
We kunnen onze partners, relaties, sponsoren en supporters niet genoeg bedanken voor dit bedrag.
DANK JULLIE WEL!!!
Het gekke is dat we vooraf hadden gezegd dat we niet zeker wisten of we volgend jaar (2020) nog mee zouden doen. Uiteindelijk wil je niet het punt bereiken dat men bang is dat “je weer over een sponsorbijdrage begint” als ze je tegenkomen.
Maar ja, het event pakt je of pakt je niet. En het eerlijke verhaal is dat wij écht verkocht zijn en nog meer willen bijdragen aan dit goede doel. Dus zonder we het met elkaar te besproken hadden, heeft Stefan het hotel weer gereserveerd voor volgend jaar, terwijl hij Anoek aankeek met de tekst: “we gaan toch volgend jaar gewoon weer neem ik aan?”
Antwoord Anoek: “Dat lijkt me wel ja”.
Volgend jaar is de 15e editie en team #StefanenAnoek is er weer bij……
Wij hopen van harte dan ook weer op uw steun te mogen rekenen.
